Namaszczenie chorych
Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajduj± siê w ostatecznym niebezpieczeñstwie utraty ¿ycia.
Jest to sakrament, który daje nam specjaln± ³askê cierpienia, ³askê chrze¶cijañskiego przyjmowania i prze¿ywania choroby. Dlatego nie bójmy siê tego sakramentu! Odpowiednia zatem pora na przyjêcie tego sakramentu jest ju¿ wówczas, gdy wiernym zaczyna groziæ niebezpieczeñstwo ¶mierci z powodu choroby lub staro¶ci. Odrzuæmy fa³szywe my¶lenie i odczucia zwi±zane z namaszczeniem chorych. Nie ³±czmy tego sakramentu ze ¶mierci±!
Pierwsz± ³ask± sakramentu namaszczenia chorych jest ³aska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciê¿yæ trudno¶ci zwi±zane ze stanem ciê¿kiej choroby lub niedo³êstwa staro¶ci. Ta ³aska jest darem Ducha ¦wiêtego, który odnawia ufno¶æ i wiarê w Boga oraz umacnia przeciw pokusom z³ego ducha, przeciw pokusie zniechêcenia i trwogi przed ¶mierci±. Wsparcie pana przez moc Jego Ducha ma prowadziæ chorego do uzdrowienia duszy, a tak¿e do uzdrowienia cia³a, je¶li taka jest wola Bo¿a. Ponadto "je¶li pope³ni³ grzechy bêd± mu odpuszczone".
Jest ono ostanie w szeregu ¶wiêtych namaszczeñ, które wyznaczaj± etapy ¿ycia chrze¶cijanina: namaszczenie przy chrzcie wycisnê³o na nas pieczêæ nowego ¿ycia; namaszczenie przy bierzmowaniu umocni³o nas do ¿yciowej walki. To ostatnie namaszczenie otacza koniec naszego ziemskiego ¿ycia jakby ochron±, zabezpieczaj±c± nas na ostatni± walkê przed wej¶ciem do domu Ojca.
Co nale¿y przygotowaæ na przybycie kap³ana do domu chorego?
- stolik, na nim krzy¿,
- obok zapalona ¶wieca,
- spodeczek, na nim nieco waty,
- szklanka z wod± i ³y¿ka (je¿eli chory ma problemy z po³ykaniem)
Pamiêtajmy o godnym przyjmowaniu sakramentu. Domownicy wraz z kap³anem i chorym wspólnie siê modl±.
Sakrament chorych w naszej parafii udzielany jest w ko¶ciele w dzieñ wspomnienia Matki Bo¿ej z Lourds 11 lutego, podczas Mszy ¦wiêtej ofiarowanej chorym oraz na ka¿d± pro¶bê wiernych w ich domu.